/ در آموزش اس کیوال, اشتراک رایگان, پایگاه داده ها / توسط
آخرین زمان ویرایش:

آموزش جامع اس کیو ال سرور قسمت ۸

جهت مطالعه آموزش با ادامه مطلب مراجعه فرمائید.

اعمال محدودیت PRIMARY KEY در هنگام ساخت جدول

برای تعریف محدودیت Primary Key در دستور create table از دستور SQL زیر استفاده می کنیم:

کد:

CREATE TABLE Persons ( P_Id int NOT NULL PRIMARY KEY, LastName varchar(255) NOT NULL, FirstName varchar(255), Address varchar(255), City varchar(255) )

برای تعریف محدودیت Primary Key روی چند ستون از دستور SQL زیر استفاده می کنیم:
کد:

CREATE TABLE Persons ( P_Id int NOT NULL, LastName varchar(255) NOT NULL, FirstName varchar(255), Address varchar(255), City varchar(255), CONSTRAINT pk_PersonID PRIMARY KEY (P_Id,LastName) )

محدودیت PRIMARY KEY پس از ساخته شدن جدو
برای تغییر دادن محدودیت Primary Key روی یک ستون از دستور SQL زیر استفاده می کنیم:

کد:

ALTER TABLE Persons ADD PRIMARY KEY (P_Id)

برای تغییر دادن محدودیت Primary Key روی چند ستون از دستور SQL زیر استفاده می کنیم
کد:

ALTER TABLE Persons ADD CONSTRAINT pk_PersonID PRIMARY KEY (P_Id,LastName)

برای از بین بردن یک PRIMARY KEY برای از بین بردن محدودیت Primary Key یا کلید اصلی ، از دستور SQL زیر پیروی می کنیم:

کد:

ALTER TABLE Persons DROP CONSTRAINT pk_PersonID

محدودیت Foreign Key , SQL FOREIGN KEY Constraint یا کلید خارجی در اس کیوال

یک FOREIGN KEY یا کلید خارجی در اسکیوال ، در یک جدول به یک PRIMARY KEY در جدولی دیگر اشاره می کند.

  • برای ارتباط بین جداول از محدودیت Foreign Key استفاده می‌شود و در اصل Relational Integrity را فراهم می‌کند.
  • به عبارت ساده تر ، کلید خارجی همان مقدار کلید اصلی از جدول دیگر است.
  • مقدار یک کلید خارجی میتواند تکراری باشد.
فیلد‌های کلید خارجی ، سه نوع محدودیت را ایجاد می‌کنند :
  1. اجازه حذف رکوردی از جدول پدر نداریم که فرزندی داشته باشد.
  2. اجازه insert رکورد در جدول فرزند با کد پدری که در جدول پدر موجود نیست را نداریم.
  3. مقدار کلید پدری را که دارای فرزند هست را نمی‌توانیم تغییر دهیم.
همچنین محدودیت FOREIGN KEY  از وارد کردن داده های نامعتبر در جدول جلوگیری میکند. (در فیلد foreign key) ، دلیل آن هم، این است که با مقادیر جدول دیگر که به آن اشاره می کند تطابق ندارد.

برای تعریف یک محدودیت FOREIGN KEY در دستور create table ، روی یک ستون از دستور SQL زیر استفاده می کنیم:

کد:

CREATE TABLE Orders ( O_Id int NOT NULL PRIMARY KEY, OrderNo int NOT NULL, P_Id int FOREIGN KEY REFERENCES Persons(P_Id) )

برای تعریف یک محدودیت FOREIGN KEY  روی چند ستون از دستور SQL زیر استفاده می کنیم: 

کد:

CREATE TABLE Orders ( O_Id int NOT NULL, OrderNo int NOT NULL, P_Id int, PRIMARY KEY (O_Id), CONSTRAINT fk_PerOrders FOREIGN KEY (P_Id) REFERENCES Persons(P_Id) )

محدودیت FOREIGN KEY پس از ساخته شدن جدول
برای تغییر دادن یک محدودیت FOREIGN KEY  روی یک ستون از دستور SQL زیر استفاده می کنیم:
کد:

ALTER TABLE Orders ADD FOREIGN KEY (P_Id) REFERENCES Persons(P_Id)

برای تغییر دادن محدودیت FOREIGN KEY  روی چند ستون، از دستور SQL زیر استفاده می کنیم: 

کد:

ALTER TABLE Orders ADD CONSTRAINT fk_PerOrders FOREIGN KEY (P_Id) REFERENCES Persons(P_Id)

از بین بردن FOREIGN KEYبرای از بین بردن محدودیت FOREIGN KEY ، از دستور SQL زیر استفاده می کنیم:

کد:

ALTER TABLE Orders DROP CONSTRAINT fk_PerOrders

محدودیت Check ,  SQL CHECK Constraint یا محدودیت های خاص در sqlاز محدودیت Check یا محدودیت خاص در اس کیو ال زمانی استفاده میکنیم که بخواهیم برای یک فیلد، یک سری محدودیت خاص روی فیلد تعریف کنیم.

برای مثال : مقادیر داخل فیلد بایستی حتما بزرگتر از ۱۰ باشد در غیر اینصورت در هنگام ورود اطلاعات، کاربر با خطا مواجه گردد.

نکته : محدودیت Check را میتوان برای ستون و جدول تعریف کرد.

محدودیت CHECK هنگامی که جدول ساخته می شود

برای تعریف یک محدودیت Check در دستور create table ، روی یک ستون از دستور SQL زیر استفاده می کنیم:

کد:

CREATE TABLE Persons ( P_Id int NOT NULL CHECK (P_Id>0), LastName varchar(255) NOT NULL, FirstName varchar(255), Address varchar(255), City varchar(255) )

برای تعریف یک محدودیت Check  روی چند ستون از دستور SQL زیر استفاده می کنیم:

 

کد:

CREATE TABLE Persons (P_Id int NOT NULL, LastName varchar(255) NOT NULL, FirstName varchar(255), Address varchar(255), City varchar(255), CONSTRAINT chk_Person CHECK (P_Id>0 AND City=’Astara’) )

محدودیت CHECK پس از ساخته شدن جدول برای تغییر دادن یک محدودیت Check  روی یک ستون از دستور SQL زیر استفاده می کنیم:

 

کد:

ALTER TABLE Persons ADD CHECK (P_Id>0)

  برای تغییر دادن یک محدودیت Check  روی چند ستون از دستور SQL زیر استفاده می کنیم:

کد:

ALTER TABLE Persons ADD CONSTRAINT chk_Person CHECK (P_Id>0 AND City=’Astara’)

از بین بردن محدودیت CHECKبرای از بین بردن محدودیت Check یا محدودیت خاص ، از دستور زیر استفاده می کنیم:

کد:

ALTER TABLE Persons DROP CHECK chk_Person

محدودیت Default  , SQL DEFAULT Constraint یا مقدار پیش فرض در sql

از محدودیت Default یا مقدار پیش فرض در اس کیو ال ، میتوانیم زمانی استفاده کنیم که ، در هنگام ساخت جدول و تعیین نوع فیلدها، مقدار Default Value و یا پیش فرض به یک فیلد بدهیم.

در واقع محدودیت در اینجا به این معنی می باشد که  اگر کاربر در هنگام درج یا به روزرسانی مقدار آن فیلد را وارد نکرد، مقدار Default Value به جای آن قرار بگیرد.
 محدودیت DEFAULT در هنگام ساخت جدول

برای تعریف یک محدودیت Default در دستور create table از دستور SQL زیر استفاده می کنیم:

کد:

CREATE TABLE Persons ( P_Id int NOT NULL, LastName varchar(255) NOT NULL, FirstName varchar(255), Address varchar(255), City varchar(255) DEFAULT ‘Astara’ )

از محدودیت Default می توان در مواقعی که میخواهیم  از function ها در SQL استفاده کنیم،ز دستور SQL به صورت  زیر استفاده می کنیم:

برای مثال تابع ()GETDATE 

کد:

CREATE TABLE Orders ( O_Id int NOT NULL, OrderNo int NOT NULL, P_Id int, OrderDate date DEFAULT GETDATE() )

محدودیت DEFAULT پس از ساخت جدول

برای تغییر دادن محدودیت Default  از دستور SQL زیر استفاده می کنیم:

 

کد:

ALTER TABLE Persons ALTER COLUMN City SET DEFAULT ‘Astara’

از بین بردن محدودیت DEFAULTبرای از بین بردن محدودیت Default یا مقدار پیش فرض در sql ، از دستور SQL زیر استفاده می کنیم:

کد:

ALTER TABLE Persons ALTER COLUMN City DROP DEFAULT

محدودیت NOT NULL در sql

از محدودیت NOT NULL در دستور create table زمانی استفاده مکنیم که میخواهیم مقدار Allow Null  فیلدها  را غیر فعال کنیم.

در حقیقت با تعریف این محدودیت اجازه نمیدهیم که فیلد ما مقدار Null بگیرد. پس در هنگام درج یا به روزرسانی، اگر کاربر مقداری را در این فیلدها وارد نکرد، جلوی انجام عملیات گرفته می‌شود.

برای تعریف محدودیت NOT NULL از دستور SQL زیر استفاده می کنیم:

کد:

CREATE TABLE Persons ( P_Id int NOT NULL, LastName varchar(255) NOT NULL, FirstName varchar(255), Address varchar(255), City varchar(255) )

که در مثال بالا p_Id و LastName اجازه ی null بودن ندارند ولی دیگر فیلدها allow null هستند.

نکته : پیش فرض برای فیلدها در دستور create table ، مقدار دهی آنها allow null است. محدودیت Unique , SQL UNIQUE Constraint در sql

از محدودیت Unique زمانی استفاده میکنیم که بخواهیم مقادیر بعضی از فیلدها تکراری نباشند.

این فیلدها ممکن است کلید نباشند ، اما بنابر لزوم برنامه بایستی غیر تکراری باشند. به عنوان مثال فیلد آدرس ایمیل،  کلید نیست اما باید Unique یا واحد باشد. برای این کار از Unique Index ها استفاده می‌کنیم.

  • محدودیت PRIMARY KEY به صورت خودکار، محدودیت Unique را نیز دارد.
  • در هر جدول بیش از یک فیلد نیز میتواند از محدودیت Unique استفاده کند.

ی دیتابیس ها دستور LEFT JOIN با نام دستور LEFT OUTER JOIN استفاده میشود که تفاوتی در این زمینه وجود ندارد.

مثال : در این مثال جدول اصلی ، جدول Persons میباشد که در سمت چپ JOIN قرار دارد و خروجی ها بر اساس این جدول تنظیم میشوند.

کد:

SELECT Persons.LastName, Persons.FirstName, Orders.OrderNo FROM Persons LEFT JOIN Orders ON Persons.P_Id=Orders.P_Id ORDER BY Persons.LastName

در صورت نداشتن رابطه ی بعضی ای رکورد ها با جدول سمت راست ، فیلد های آن null انتخاب میشوند که با ترکیب آن با دستور isNull در اسکیول میتوانید خروجی های دلخواه خود را با استفاده از دستور left join بدست آورید.
دستور RIGHT JOIN در sql

خروجی دستور RIGHT JOIN در اسکیوال از از جدول سمت راست انتخاب میشود، حتی اگر هیچ رابطه ای با  جدول چپ نداشته باشد.

ساختار دستور right join به صورت زیر است :

 

کد:

SELECT column_name(s) FROM table_name1 RIGHT JOIN table_name2 ON table_name1.column_name=table_name2.column_name

نکته : در بعضی دیتابیس ها دستور RIGHT JOIN با نام دستور RIGHT OUTER JOIN استفاده میشود.

مثال : در این مثال جدول اصلی ، جدول Orders میباشد که در سمت راست JOIN قرار دارد و خروجی ها بر اساس این جدول تنظیم میشود.

 

کد:

SELECT Persons.LastName, Persons.FirstName, Orders.OrderNo FROM Persons RIGHT JOIN Orders ON Persons.P_Id=Orders.P_Id ORDER BY Persons.LastName

در صورت نداشته رابطه ی بعضی ای رکورد ها با جدول سمت چپ ، فیلد های آن null انتخاب میشوند که با ترکیب آن با دستور isNull در اسکیول میتوانید خروجی های دلخواه خود را با استفاده از دستور right join بدست آورید.
دستور FULL JOIN در sql

خروجی  دستور FULL JOIN در sql از بین سطرهایی انتخاب میشود که یک رابطه در یکی از جداول بایستی وجود داشته باشد.به طور خلاصه دستور full join ( دستور full outer join ) بصورت or کار میکند و دستور inner join بصورت and .

کد:

SELECT column_name(s) FROM table_name1 FULL JOIN table_name2 ON table_name1.column_name=table_name2.column_name

 مثال : در مثال زیر ما میخواهیم با استفاده از دستور full join در اسکیوال ، همه ی افراد با سفارش هایشان و همه ی سفارشات با افراد مربوط به آنها را در خروجی نمایش دهیم.

کد:

SELECT Persons.LastName, Persons.FirstName, Orders.OrderNo FROM Persons FULL JOIN Orders ON Persons.P_Id=Orders.P_Id ORDER BY Persons.LastName

دستور UNION در sql

از دستور Union برای ترکیب و ادغام دو یا چند ستون مختلف از ۲ یا چند جدول و نشان دادن آنها در یک ستون مشترک استفاده می شود .

در دستور union ، نوع داده ای ستون های انتخاب شده برای ترکیب باید یکسان باشند .

دستور Union در هنگام ترکیب فیلد ها ، در صورت برخورد با مقادیر تکراری آنها را حذف کرده و از هر مقدار یک نمونه را نمایش می دهد .

ساختار دستور union به صورت زیر است:

 

کد:

SELECT column_name(s) FROM table_name1 UNION SELECT column_name(s) FROM table_name2

مثال :

 

کد:

SELECT E_Name FROM Employees_Norway UNION SELECT E_Name FROM Employees_USA

برای مشاهده تمام مقادیر ، حتی مقادیر تکراری باید از دستور Union ALL استفاده کردساختار این دستور به صورت زیر است :

 

کد:

SELECT column_name(s) FROM table_name1 UNION ALL SELECT column_name(s) FROM table_name2

مثال : 

کد:

SELECT E_Name FROM Employees_Norway UNION ALL SELECT E_Name FROM Employees_USA Result

در آموزش sql ، دستور union و دستور union all کاربرد های ویژه و خاصی دارند.
دستور SELECT INTO در sql

از دستور Select Into در موارد زیر استفاده می شود :

  1. ایجاد یک Back Up ( نسخه پشتیبان ) از یک جدول .
  2. ایجاد یک آرشیو از رکوردهای یک جدول .
  3. قرار دادن برخی از رکوردها یا فیلدهای مورد نظر از یک جدول در یک جدول جدید .
  4. ایجاد یک نسخه پشتیبان از کل یک پایگاه داده در یک پایگاه داده جدید .
تمامی مثالهای زیر نحوه استفاده از دستور select into را نشان میدهد:
  • در این مثال (ساختار) ما می میخواهیم برخی از رکوردها یا فیلدهای مورد نظر از یک جدول در یک جدول جدید قرار دهیم:
  • کد:

    We can select all columns into the new table: SELECT * INTO new_table_name [IN externaldatabase] FROM old_tablename

  •  در این مثال (ساختار) ما تنها  می توانیم ستون ها را برای ایجاد یک جدول جدید انتخاب کنیم :

     

    کد:

    SELECT column_name(s) INTO new_table_name [IN externaldatabase] FROM old_tablename

  •  در این مثال ما میخواهیم یک Back Up ( نسخه پشتیبان ) از یک جدول Persons ایجاد کنیم: 
    کد:

    SELECT * INTO Persons_Backup FROM Persons

  •  در این مثال ما میخواهیم  یک کپی از جدول Persons را به یک پایگاه داده دیگر (Backup.mdb) اضافه کنیم :

     

    کد:

    SELECT * INTO Persons_Backup IN ‘Backup.mdb’ FROM Persons

  •  در این ساختار ما میتوانیم  یک تعدادی از فیلدها را به جدول جدید کپی کنیم:

     

    کد:

    SELECT LastName,FirstName INTO Persons_Backup FROM Persons

  •   در این مثال ما میخواهیم  با داشتن یک دستور شرطی فیلدهایی را از جدول Persons به جدول Persons_Backup اضافه  کنیم :

     

    کد:

    SELECT LastName,Firstname INTO Persons_Backup FROM Persons WHERE City=’Astara’

  • انتخاب داده از بیش از یک جدول هم در دستور select into امکان پذیر است . در مثال زیر جدول “Persons_Order_Backup”  شامل داده ها از دو جدول “Persons” و “Orders” میباشد.

     

    کد:

    SELECT Persons.LastName,Orders.OrderNo INTO Persons_Order_Backup FROM Persons INNER JOIN Orders ON Persons.P_Id=Orders.P_Id

ذکر نام یک پایگاه داده جدید در دستور Select Into اختیاری است .

چنانچه نامی در این قسمت ذکر نشود ، برنامه نسخه پشتیبان را در همان پایگاه داده موجود ایجاد می کند و چنانچه نامی ذکر شود ، برنامه نسخه پشتیبان را در پایگاه داده ذکر شده ایجاد می کند .

مقدار Null در اس کیو ال

در حالت کلی مقادیر ستون ها میتوانند مقدار null داشته باشند. زمانی که  یک ستون اختیاری باشد ، شما میتوانید مقدار Null در آن ذخیره کنید. اختیاری به این معنی که میتوانید خالی رهایش کنید.

مقدار پیش فرض در صورت مقدار ندادن به فیلدی در یک رکورد , مقدار Null است.

با استفاده از دستور is null در sql میتوانیم فیلدهایی که مقادیر تهی دارند را با در دستور Select انتخاب کنیم.مقدار null از جمله مقادیری است که زیاد باهاش در آموزش sql سر و کار خواهیم داشت.

نکته ی بسیاری مهم در مورد null یا تهی اینست که این مقدار با مقدار رشته ای space یا ‘ ‘ تفاوت کامل دارد. همچنین null را نباید با مقدار رشته ای آن یعنی ‘null’ اشتباه بگیریم.

دستور ISNULL در sql

از دستور ISNULL در اسکیوال زمانی استفاده میشود که شما میخواهید تمام فیلدهای null را در خروجی داشته باشید.مقدار null در اس کیو ال با space ‘ ‘ تفاوت دارد.ساختار دستور is null به همراه مثال آن به صورت زیر است که در این مثال تمام رکوردهایی که حاوی فیلد آدرس null هستند انتخاب می شوند.

 

کد:

SELECT LastName,FirstName,Address FROM Persons WHERE Address IS NULL

بر عکس دستور is null در sql ، دستور is not Null هست که مقادیری را برمیگرداند که Null نباشد که بیشتر از این شکل از این دستور استفاده مشود.مثال :

در مثال زیر رکوردهایی که آدرس آنها تهی ( null ) نیستند ، انتخاب و در خروجی این دستور در اسکیوال می روند.

کد:

SELECT LastName,FirstName,Address FROM Persons WHERE Address IS NOT NULL

 

دستور CREATE DATABASE در sql

برای ایجاد یک پایگاه داده جدید از دستور CREATE DATABASE استفاده می شود.

ساختار دستور create database در اسکیوال به صورت زیر است:

کد:

CREATE DATABASE database_name

برای ایجاد یک دیتابیس با نام mySite_db به صورت زیر عمل میکنیم :
کد:

CREATE DATABASE mySite_db

دستور Create Table در sql

برای ایجاد یک جدول جدید در پایگاه داده sql ، از دستور Create Table استفاده می کنیم . برای ایجاد جدول در اسکیوال بایستی نکات زیر را در نظر گرفت :

  1. تعیین یک نام منحصر به فرد برای جدول .
  2. تعیین تعداد ستون های ( فیلد ها ) جدول و نام آنها که نباید تکراری باشد.
  3. تعیین نوع داده ای ستون های جدول و اندازه آنها در صورت نیاز .

ساختار دستور create table در sql در ساده ترین حالت ، به صورت زیر است :

کد:

CREATE TABLE table_name ( column_name1 data_type, column_name2 data_type, column_name3 data_type, …. ) .

برای مثال برای ایجاد جدول Persons با فیلدهای زیر به صورت زیر عمل میکنیم :
کد:

CREATE TABLE Persons ( P_Id int, LastName varchar(255), FirstName varchar(255), Address varchar(255), City varchar(255) )

دستور Drop در اسکیوال

تمامی جدول ها ، اندیس ها ، و حتی دیتابیس ها میتوانند با دستور Drop در sql حذف شوند.

شیوه های استفاده از دستور drop در sql به شرح زیر است : 

کد:

DROP INDEX table_name.index_name

دستور Drop Index

از دستور DROP INDEX  برای حذف یک اندیس موجود در یک فیلد جدول استفاده می شود.

دستور Drop Table

از دستور DROP TABLE برای حذف یک جدول در پایگاه داده استفاده می شود.

 

کد:

DROP TABLE table_name

دستور Drop Database

از دستور DROP DATABASE برای حذف  یک پایگاه داده به صورت کامل استفاده می شود

 

کد:

DROP DATABASE database_name

دستور TRUNCATE

برای حذف کلیه اطلاعات موجود در یک جدول بدون حذف ستون های آن از دستور TRUNCATE استفاده می کنیم :

 

کد:

TRUNCATE TABLE table_name

این دستور باعث خالی شدن جدول از اطلاعات می شود ، بدون اینکه خود آن و ساختارش تغییری کند .

مثال :

کد:

Truncate Table Mydb;

دستور Create Index در sql

از دستور Create Index در اسکیوال برای ایجاد اندیس در ستون های جدول استفاده می شود .

در یک جدول می توان برای یک یا چند ستون جدول اندیس ایجاد کرد ، که این اندیس ها باعث بالا رفتن سرعت جستجو در رکوردهای جدول می شود .

اندیس یک شماره است که به هر سطر جدول اختصاص داده می شود و معمولا از صفر شروع می شود .

اندیس ها از دید کاربر مخفی هستند و هر اندیس یک نام منحصر به فرد دارد . برای ایجاد یک اندیس با داده های تکراری به صورت زیر عمل میکنیم :

کد:

CREATE INDEX index_name ON table_name (column_name)

مثال :

کد:

CREATE INDEX PIndex ON Persons (LastName)

برای ایجاد یک اندیس یا index ، با داده های منحصر به فرد (unique) به صورت زیر عمل میکنیم :

 

کد:

CREATE UNIQUE INDEX index_name ON table_name (column_name)

برای ایجاد یک اندیس ( index ) برای بیش از یک فیلد ، باید نام فیلد های مورد نظر را به ترتیب در پرانتز بعد از نام جدول وارد کرد .

کد:

CREATE INDEX PIndex ON Persons (LastName, FirstName)

دستور Alter Table در sql

از دستور Alter Table برای اضافه کردن یا حذف کامل یک ستون از یک جدول و یا تغییر نوع داده ی فیلد موجود در پایگاه داده sql استفاده می شود.

  • اضافه کردن فیلد به جدول در اسکیوال
برای اضافه کردن یک ستون ( فیلد ) جدید به یک جدول موجود در اسکیوال از دستور ALTER TABLE  استفاده می شود:
کد:

ALTER TABLE table_name ADD column_name datatype

  • حذف یک فیلد جدول در sql

برای حذف یک ستون از یک جدول موجود به روش زیر عمل می شود :

 

کد:

ALTER TABLE table_name DROP COLUMN column_name

  • تغییر نوع داده ی یک فیلد جدول در sql
برای تغییر نوع داده ی یک فیلد از جدول در اسکیوال از دستور زیر استفاده میکنیم :
کد:

ALTER TABLE table_name ALTER COLUMN column_name datatype

همانطور که دیدید ، دستور alter table یکی از مهمترین دستورات در sql است که با ۳ پارامتر  و کلمه ی کلیدی زیر ، تغییرات جدول را با استفاده از کد در sql راحت میکنند :
  • ADD
  • DROP COLUMN
  • DROP COLUMN

نکته مهم : برای تغییر نام های فیلدهای جدول در اسکیوال باید از sp های اسکیوال استفاده کرد . در آموزش زیر ، تغییر نام فیلدها همراه با مثال توضیح داده شده است :
تغییر نام فیلد در یک جدول با استفاده از دستور sql

برای تغییر نام فیلد در جدول از تغییر کد باید به روش زیر و با کمک stored procedure های خود اسکیوال ، عمل کرد :

کد:

sp_RENAME ‘table_name.old_name’ , ‘new_name’, ‘COLUMN’

مثال از تغییر نام ستون و فیلد TerritoryID به TerrID از جدول Sales از پایگاه داده ی Db_name : 

کد:

USE Db_name; GO EXEC sp_rename ‘Sales.TerritoryID’, ‘TerrID’, ‘COLUMN’; GO

ایجاد محدودیت برای فیلد ها در اسکیوال (Constraints) Constraint ها در sql یا همان محدودیت ها در اس کیو ال ، برای محدود کردن نوع داده هایی که میتواند در جدول تعریف شود مورد استفاده قرار میگیرد.این محدودیت ها را زمانی که یک جدول جدید ایجاد میکنیم یا زمانی که نوع داده ای جدول را تغییر میدهیم بایستی در نظر داشته باشیم.

Constraint های sql شامل موارد زیر میشوند :

  • NOT NULL
  • UNIQUE
  • PRIMARY KEY
  • FOREIGN KEY
  • CHECK
  • DEFAULT

محدودیت Primary Key , SQL PRIMARY KEY Constraint یا کلید اصلی در اس کیو ال
از محدودیت Primary Key زمانی استفاده میکنیم که میخواهیم فیلد کلید اصلی در sql ، تعریف کنیم.محدودیت Primary Key یکی از مهمترین محدودیت‌ها می‌باشد. فیلد کلید، مقدار تکراری قبول نمی‌کند و بیشتر برای تفکیک و جستجوی رکورد‌ها مورد استفاده قرار می‌گیرد.

  • فیلد کلید اصلی در اسکیوال هیچ وقت Null نمی‌پذیرد. پس ستون Allow Nulls  برای این فیلد نباید چک خورده باشد.
  • هر جدول فقط می تواند یک کلید اولیه (Primary Key) داشته باشد.

اعمال محدودیت PRIMARY KEY در هنگام ساخت جدول
برای تعریف محدودیت Primary Key در دستور create table از دستور SQL زیر استفاده می کنیم:

کد:

CREATE TABLE Persons ( P_Id int NOT NULL PRIMARY KEY, LastName varchar(255) NOT NULL, FirstName varchar(255), Address varchar(255), City varchar(255) )

برای تعریف محدودیت Primary Key روی چند ستون از دستور SQL زیر استفاده می کنیم:
کد:

CREATE TABLE Persons ( P_Id int NOT NULL, LastName varchar(255) NOT NULL, FirstName varchar(255), Address varchar(255), City varchar(255), CONSTRAINT pk_PersonID PRIMARY KEY (P_Id,LastName) )

محدودیت PRIMARY KEY پس از ساخته شدن جدول
برای تغییر دادن محدودیت Primary Key روی یک ستون از دستور SQL زیر استفاده می کنیم:

کد:

ALTER TABLE Persons ADD PRIMARY KEY (P_Id)

برای تغییر دادن محدودیت Primary Key روی چند ستون از دستور SQL زیر استفاده می کنیم
کد:

ALTER TABLE Persons ADD CONSTRAINT pk_PersonID PRIMARY KEY (P_Id,LastName)

برای از بین بردن یک PRIMARY KEY برای از بین بردن محدودیت Primary Key یا کلید اصلی ، از دستور SQL زیر پیروی می کنیم:

کد:

ALTER TABLE Persons DROP CONSTRAINT pk_PersonID

محدودیت Foreign Key , SQL FOREIGN KEY Constraint یا کلید خارجی در اس کیوال

یک FOREIGN KEY یا کلید خارجی در اسکیوال ، در یک جدول به یک PRIMARY KEY در جدولی دیگر اشاره می کند.

  • برای ارتباط بین جداول از محدودیت Foreign Key استفاده می‌شود و در اصل Relational Integrity را فراهم می‌کند.
  • به عبارت ساده تر ، کلید خارجی همان مقدار کلید اصلی از جدول دیگر است.
  • مقدار یک کلید خارجی میتواند تکراری باشد.
فیلد‌های کلید خارجی ، سه نوع محدودیت را ایجاد می‌کنند :
  1. اجازه حذف رکوردی از جدول پدر نداریم که فرزندی داشته باشد.
  2. اجازه insert رکورد در جدول فرزند با کد پدری که در جدول پدر موجود نیست را نداریم.
  3. مقدار کلید پدری را که دارای فرزند هست را نمی‌توانیم تغییر دهیم.
همچنین محدودیت FOREIGN KEY  از وارد کردن داده های نامعتبر در جدول جلوگیری میکند. (در فیلد foreign key) ، دلیل آن هم، این است که با مقادیر جدول دیگر که به آن اشاره می کند تطابق ندارد.

برای تعریف یک محدودیت FOREIGN KEY در دستور create table ، روی یک ستون از دستور SQL زیر استفاده می کنیم:

کد:

CREATE TABLE Orders ( O_Id int NOT NULL PRIMARY KEY, OrderNo int NOT NULL, P_Id int FOREIGN KEY REFERENCES Persons(P_Id) )

برای تعریف یک محدودیت FOREIGN KEY  روی چند ستون از دستور SQL زیر استفاده می کنیم: 

کد:

CREATE TABLE Orders ( O_Id int NOT NULL, OrderNo int NOT NULL, P_Id int, PRIMARY KEY (O_Id), CONSTRAINT fk_PerOrders FOREIGN KEY (P_Id) REFERENCES Persons(P_Id) )

محدودیت FOREIGN KEY پس از ساخته شدن جدول
برای تغییر دادن یک محدودیت FOREIGN KEY  روی یک ستون از دستور SQL زیر استفاده می کنیم:

کد:

ALTER TABLE Orders ADD FOREIGN KEY (P_Id) REFERENCES Persons(P_Id)

برای تغییر دادن محدودیت FOREIGN KEY  روی چند ستون، از دستور SQL زیر استفاده می کنیم: 

کد:

ALTER TABLE Orders ADD CONSTRAINT fk_PerOrders FOREIGN KEY (P_Id) REFERENCES Persons(P_Id)

از بین بردن FOREIGN KEYبرای از بین بردن محدودیت FOREIGN KEY ، از دستور SQL زیر استفاده می کنیم:

کد:

ALTER TABLE Orders DROP CONSTRAINT fk_PerOrders

محدودیت Check ,  SQL CHECK Constraint یا محدودیت های خاص در sqlاز محدودیت Check یا محدودیت خاص در اس کیو ال زمانی استفاده میکنیم که بخواهیم برای یک فیلد، یک سری محدودیت خاص روی فیلد تعریف کنیم.

برای مثال : مقادیر داخل فیلد بایستی حتما بزرگتر از ۱۰ باشد در غیر اینصورت در هنگام ورود اطلاعات، کاربر با خطا مواجه گردد.

نکته : محدودیت Check را میتوان برای ستون و جدول تعریف کرد.

محدودیت CHECK هنگامی که جدول ساخته می شود

برای تعریف یک محدودیت Check در دستور create table ، روی یک ستون از دستور SQL زیر استفاده می کنیم:

کد:

CREATE TABLE Persons ( P_Id int NOT NULL CHECK (P_Id>0), LastName varchar(255) NOT NULL, FirstName varchar(255), Address varchar(255), City varchar(255) )

برای تعریف یک محدودیت Check  روی چند ستون از دستور SQL زیر استفاده می کنیم:

 

کد:

CREATE TABLE Persons (P_Id int NOT NULL, LastName varchar(255) NOT NULL, FirstName varchar(255), Address varchar(255), City varchar(255), CONSTRAINT chk_Person CHECK (P_Id>0 AND City=’Astara’) )

محدودیت CHECK پس از ساخته شدن جدول برای تغییر دادن یک محدودیت Check  روی یک ستون از دستور SQL زیر استفاده می کنیم:

 

کد:

ALTER TABLE Persons ADD CHECK (P_Id>0)

  برای تغییر دادن یک محدودیت Check  روی چند ستون از دستور SQL زیر استفاده می کنیم:

کد:

ALTER TABLE Persons ADD CONSTRAINT chk_Person CHECK (P_Id>0 AND City=’Astara’)

از بین بردن محدودیت CHECKبرای از بین بردن محدودیت Check یا محدودیت خاص ، از دستور زیر استفاده می کنیم:

کد:

ALTER TABLE Persons DROP CHECK chk_Person

محدودیت Default  , SQL DEFAULT Constraint یا مقدار پیش فرض در sql

از محدودیت Default یا مقدار پیش فرض در اس کیو ال ، میتوانیم زمانی استفاده کنیم که ، در هنگام ساخت جدول و تعیین نوع فیلدها، مقدار Default Value و یا پیش فرض به یک فیلد بدهیم.

در واقع محدودیت در اینجا به این معنی می باشد که  اگر کاربر در هنگام درج یا به روزرسانی مقدار آن فیلد را وارد نکرد، مقدار Default Value به جای آن قرار بگیرد.
 محدودیت DEFAULT در هنگام ساخت جدول

برای تعریف یک محدودیت Default در دستور create table از دستور SQL زیر استفاده می کنیم:

کد:

CREATE TABLE Persons ( P_Id int NOT NULL, LastName varchar(255) NOT NULL, FirstName varchar(255), Address varchar(255), City varchar(255) DEFAULT ‘Astara’ )

از محدودیت Default می توان در مواقعی که میخواهیم  از function ها در SQL استفاده کنیم،ز دستور SQL به صورت  زیر استفاده می کنیم:

برای مثال تابع ()GETDATE 

کد:

CREATE TABLE Orders ( O_Id int NOT NULL, OrderNo int NOT NULL, P_Id int, OrderDate date DEFAULT GETDATE() )

محدودیت DEFAULT پس از ساخت جدول

برای تغییر دادن محدودیت Default  از دستور SQL زیر استفاده می کنیم:

 

کد:

ALTER TABLE Persons ALTER COLUMN City SET DEFAULT ‘Astara’

از بین بردن محدودیت DEFAULTبرای از بین بردن محدودیت Default یا مقدار پیش فرض در sql ، از دستور SQL زیر استفاده می کنیم:

کد:

ALTER TABLE Persons ALTER COLUMN City DROP DEFAULT

محدودیت NOT NULL در sql

از محدودیت NOT NULL در دستور create table زمانی استفاده مکنیم که میخواهیم مقدار Allow Null  فیلدها  را غیر فعال کنیم.

در حقیقت با تعریف این محدودیت اجازه نمیدهیم که فیلد ما مقدار Null بگیرد. پس در هنگام درج یا به روزرسانی، اگر کاربر مقداری را در این فیلدها وارد نکرد، جلوی انجام عملیات گرفته می‌شود.

برای تعریف محدودیت NOT NULL از دستور SQL زیر استفاده می کنیم:

کد:

CREATE TABLE Persons ( P_Id int NOT NULL, LastName varchar(255) NOT NULL, FirstName varchar(255), Address varchar(255), City varchar(255) )

که در مثال بالا p_Id و LastName اجازه ی null بودن ندارند ولی دیگر فیلدها allow null هستند.

نکته : پیش فرض برای فیلدها در دستور create table ، مقدار دهی آنها allow null است. محدودیت Unique , SQL UNIQUE Constraint در sql

از محدودیت Unique زمانی استفاده میکنیم که بخواهیم مقادیر بعضی از فیلدها تکراری نباشند.

این فیلدها ممکن است کلید نباشند ، اما بنابر لزوم برنامه بایستی غیر تکراری باشند. به عنوان مثال فیلد آدرس ایمیل،  کلید نیست اما باید Unique یا واحد باشد. برای این کار از Unique Index ها استفاده می‌کنیم.

  • محدودیت PRIMARY KEY به صورت خودکار، محدودیت Unique را نیز دارد.
  • در هر جدول بیش از یک فیلد نیز میتواند از محدودیت Unique استفاده کند.

محدودیت UNIQUE در هنگام ساخت TABLE

برای تعریف محدودیت Unique در دستور create table در sql ، روی یک ستون از کلمه کلیدی UNIQUE بصورت زیر استفاده می کنیم:

 

کد:

CREATE TABLE Persons ( P_Id int NOT NULL UNIQUE, LastName varchar(255) NOT NULL, FirstName varchar(255), Address varchar(255), City varchar(255) )

برای تعریف محدودیت Unique روی چند ستون از دستور SQL زیر استفاده می کنیم:
کد:

CREATE TABLE Persons ( P_Id int NOT NULL, LastName varchar(255) NOT NULL, FirstName varchar(255), Address varchar(255), City varchar(255), CONSTRAINT uc_PersonID UNIQUE (P_Id,LastName) )

محدودیت UNIQUE پس از ساخت جدول برای تغییر دادن محدودیت Unique روی یک ستون از دستور SQL زیر استفاده می کنیم:

کد:

$(*).hide()

ALTER TABLE Persons ADD UNIQUE (P_Id)

برای تغییر دادن محدودیت Unique روی چند ستون از دستور SQL زیر استفاده می کنیم: 

کد:

ALTER TABLE Persons ADD CONSTRAINT uc_PersonID UNIQUE (P_Id,LastName)

از بین بردن یک محدودیت UNIQUEبرای از بین بردن محدودیت Unique از دستور SQL زیر استفاده می کنیم:

کد:

ALTER TABLE Persons DROP CONSTRAINT uc_PersonID

فیلد identity در sql

فیلد identity در sql به این معناست که به ازای هر رکوردی که در جدول وارد می کنیم ، فیلد identity شده ، به صورت اتوماتیک مقدار دهی خواهد شد و نمی توانیم این فیلد را مقدار دهی کنیم .

فیلد identity دو خصوصیت دارد:

Identity Increment : که مشخص می کند مقدار فیلد چند تایی افزایش پیدا کند، به طور پیش فرض مقدار آن یک است و می تواند اعداد مثبت و همین طور منفی نیز بگیرد.

Identity Mohammd : مشخص می کند مقدار این فیلد از چه عددی شروع شود، به طور پیش فرض از یک شروع می شود ولی می تواند از اعداد منفی و  هر عدد مثبتی برای شروع فیلد Identity استفاده کرد.

برای استفاده از فیلد identity در sql از ساختار زیر استفاده مکنیم :

کد:

CREATE TABLE Persons ( P_Id int PRIMARY KEY IDENTITY, LastName varchar(255) NOT NULL, FirstName varchar(255), Address varchar(255), City varchar(255) )

نکته مهم : اگر رکوردهای جدول را با Delete حذف کنیم مقدار آخرین Identity حفظ خواهد شد و درج با عدد بعدی آن صورت می گیرد، اگر بخواهیم بعد از حذف داده ها درج با مقدار Mohammd تعریف شده صورت گیرد به جای Delete ازدستور TRUNCATE table_name استفاده می کنیم، به این ترتیب لاگ هم ذخیره نخواهد شد ، ضمن اینکه سرعت حذف رکوردها بسیار بیشتر است.

آموزش view در sql

view در sql در واقع همان جداول مجازی هستند که توسط آن می توانید عملیات خاصی رو که شامل دستورات sql میشه رو انجام بدهید و به صورت خروجی داشته باشید .

کاربرد view در اسکیوال

از مزیت های view این است  که بعد از یک بار اجرا به صورت موقت در سرور ذخیره می شود و برای مراجعات بعدی از همان استفاده می شود و سرعت خیلی بالایی دارد.

ساختار دستور View در sql به صورت زیر است :

کد:

CREATE VIEW view_name AS SELECT column_name(s) FROM table_name WHERE condition

نوشته های مشابه

آموزش جامع اس کیو ال سرور قسمت ۷

جهت مطالعه آموزش با ادامه مطلب مراجعه فرمائید. (بیشتر…)

دانلود کارت ویزیت سفید پیتزا می تو

دانلود کارت ویزیت در ادامه مطلب (بیشتر…)

 کانال تلگرام داده باران شارژ آنلاین

نظری بدهید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *